Hoe mijn eerste kinderworkshop tot nieuwe plannen leidt

Gisteren hadden we (in het kader van de tentoonstelling Dreams & Conflicts) in Slot Zeist een kinderprogramma georganiseerd. Kinderen kregen eerst een rondleiding over de tentoonstelling met een speurtocht en daarna mochten ze in één van de zalen van het slot meedoen aan een collage workshop.

Kinderen hoefden zich niet van te voren op te geven. Maar er was plek voor tien met ouders, die natuurlijk ook mee konden knutselen. Ik had de workshop al eerder gegeven in het zoommasterclass programma van Special Arts. Het leek me erg leuk om hem ook in het echt te geven.

Het is met collage maken wel handig als je lekker veel verschillende materialen hebt. Zeker met die fantasiefiguren. Het helpt al als je niet alles uit hetzelfde tijdschrift haalt. Het ene boek heeft een heel andere look and feel dan de volgende; de National Geographic geeft een heel andere input dan de Linda. Dit met elkaar kruisen helpt je figuur te vervreemden.

Maar goed… hoeveel heb je nodig voor misschien drie keer tien kinderen plus ouders? Ik heb de afgelopen dagen de hele omgeving van Zeist afgestroopt op leuk materiaal om te gebruiken. Kringlopen en Marktplaats afstruinen. Boeken checken op bruikbare afbeeldingen (niet te klein of te vol) en tijdschriften op hun diversiteit (motorcross, huizen, kleding, autosport, dieren, andere landen).

En zoals altijd werd ik helemaal meegesleept in het hoarden. Vooral de lifestyle tijdschriften bleken hier in huis in trek (goed leesvoer naast het leren voor het eindexamen). Zelf raakte ik ook gelijk in een Jan verzeild. Daarna drukte ik lukraak op de kopenknop bij Marktplaats met als gevolg een hele gang vol met papier. Ik weet nu hoe grote stapel je krijgt met drie jaargangen Linda…

Een zonnige vakantiedag

Zo trok ik gisteren met een auto vol papier naar het Slot. De zon scheen genadeloos door het autoraampje. De achterbak vol met (een deel van) de tijdschriften. Tassen vol papier slepen door de blakerende zon. Hert zweet liep gelijk in straaltjes van mijn rug. Tussen de tijdschriften piepte mijn vest tevoorschijn. ‘Ik had beter mijn bikini mee kunnen nemen,’ pufte ik, ‘de kans dat ik dat vest ga aantrekken is NUL.’

We gaven de workshop in één van de zalen van het Slot. Daarvoor mochten we door een ‘geen toegang’ deur van de tentoonstellingsruimte naar het kasteel gedeelte lopen. Nu ben ik al een tijdje vijftig, maar daar word ik dus nog steeds blij van 😉 Niets is zo leuk dan door deuren te mogen, waar je anders niet door mag. De workshopzaal was super mooi, met wandkleden aan de muren en mooie knutseltafels. Met al het materiaal uitgestald zag het er uitnodigend en inspirerend uit.

Toen begon het wachten op de kinderen…

De eerste ronde startte om elf uur.

Geen kinderen.

De tweede ronde startte om 13.30 uur.

Geen kinderen.

De stapels tijdschriften lagen er treurig bij. Nog geen knip was er in gezet. Het was veel te heet om in een kasteel te gaan zitten knippen en plakken. Het was veel meer zwem- dan knutselweer. En daarnaast voorspelden ze voor morgen regen en een stuk kouder (en terwijl ik dit tik is morgen vandaag en is het buiten grijs, koud en regenachtig museum weer).

Dan loopt er plotseling een meisje met haar oma de zaal in. Een meisje met een ijsjes T-shirt en een bananenknuffel. Ze komen voor de rondleiding en de workshop van 14.30. Wat leuk! Toch nog belangstelling! We draaien de hele rondleiding, speurtocht en workshop voor één meisje en haar oma.

Met zijn drieën door de verboden toegang deur en naar de mooie zaal. Ik ben zelf ook mee gaan doen, wat voor- (je laat goed zien hoe je het kan doen) en nadelen (kijk uit dat dat je dan niet te veel in je eigen flow wegzakt) bleek te hebben. Zowel oma als het meisje in ijsjes T-shirt hebben leuke fantasiefiguren gemaakt. Trots op mijn studenten!

Het meeste papier heb ik weer mee naar huis genomen. Mijn gang staat dus weer helemaal vol. Wat moet ik daar nu weer mee? Op zes juni is er in het Slot een Meet & Greet waar kunstenaars met een beperking hun werk mogen laten zien aan professionals en we workshops organiseren. Andere bezoekers mogen ook meedoen (ideetje?). Wellicht dat we deze workshop daar ook kunnen geven. Maar verder?

En toen dacht ik: ‘Misschien is dit een teken van het universum?’ Ik denk er al langer aan om via mijn website ook workshops aan te bieden. Nu ik voor deze collageworkshop zelf al zoveel materiaal heb, kan ik de workshop ook op andere plekken geven. En eigenlijk voelt dat wel goed! Het is ook een leuke activiteit om bijvoorbeeld bij een BSO te doen. Een plan om verder uit te werken!