Dreams & Conflicts in Slot Zeist

Vanaf zondag kun je in Slot Zeist Dreams & Conlicts bekijken, de tweede tentoonstelling die Special Arts in het kader van de Special Award 2023-2024 organiseert. Afgelopen woensdag en donderdag hebben we met vereende krachten alle werken uitgezet en opgehangen. Dus ik kon mijn curatorpet weer even uit de mottenballen halen, @superleuk 😊

Ik geloof eigenlijk dat ik nog niet eerder geschreven heb over de Special Award. Dit is een stimuleringsproject en landelijke beeldende kunstwedstrijd voor kunstenaars met een beperking. Met een breed palet aan activiteiten wil Special Arts hiermee (zelfstandig werkende) kunstenaars met een beperking stimuleren. En daarnaast proberen we met het zoveel mogelijk tonen van de inzendingen (zowel digitaal als dus in het echt) meer mensen te enthousiasmeren voor de kunstwerken.

Na de Mondriaan activiteiten is dit het grote project van Special Arts waar ik bij betrokken ben. Met het schrijven van teksten voor bijvoorbeeld de PR, de website, de tentoonstelling of voor Instagram. Maar dus ook: helpen bij het inrichten van tentoonstellingen, workshops ontwikkelen en geven: lekker divers om te doen en daarmee een hele leuke aanvulling op mijn schilder- en blogwerk.

Gedurende het traject van de Special Award zijn verschillende mensen gevraagd om een keuze te maken uit het tot dan toe ingeleverde werk. Zo heeft vorig jaar de kunstcommissie van Akzo Nobel mogen snuffelen in het aanbod. Museum More en Ed Wubbe, van het Scapino ballet waren de afgelopen maanden aan de beurt en binnenkort verschijnt een digitale keuze van Paleis het Loo.

Slot Zeist

De werken die gekozen zijn door Museum More en Ed Wubbe zijn dus nu ook live te zien in Slot Zeist. De eerste zaal (waar de inleidende tekst hangt) toont de werken die beide uitgekozen hebben, de tweede zaal is de keuze van Museum More en de derde zaal die van Ed Wubbe.  Het is interessant om te zien waarin hun keuzes overeenkomen of juist van elkaar verschillen.

Museum More heeft alle werken met het hele curatorenteam bekeken. Alleen de werken waar ze allemaal enthousiast van werden, hebben ze uitgekozen. Daarbij hebben ze ook op formele kenmerken gelet. Als je in de More zaal staat, kun je dat ook zien. Het werk in deze zaal is uitgebalanceerd en vormt op de een of andere manier ook samen een eenheid.

Ed Wubbe heeft zijn keuze vooral op gevoel gedaan. Hij koos veel meer werk van Museum More en zijn zaal is een explosie van kleur en vorm. Maar er is ook plaats voor rustige werken zoals dat van Jan van der Meulen (een werkje dat ik wel aan mijn eigen muur zou willen hebben). Van der Meulen tekende met een pen lijnen, die samen een vorm geworden zijn. Je kunt er van alles in zien: een duinlandschap bijvoorbeeld. Maar ik hoorde ook als ‘een walvis’ en ‘een dood dier’. Ik word er rustig van.

In de werken zijn verschillende dromen en conflicten voelbaar. Hele concrete dromen naar een betere wereld, naar liefde, vakantie en zonneschijn. Maar ook minder concrete dromen die je vooral voelt en minder goed onder woorden kan brengen. En hetzelfde geldt voor conflicten: die zie je ook op meerdere niveaus terug. Hoe kan ik maken wat erin mijn hoofd zit? Een vraag die elke kunstenaar herkent. Zet ik deze lijn wel goed? Klopt het zo?

Maar er zijn ook duidelijke innerlijke conflicten vastgelegd, zoals in het werk van Sanne Ophof, waarbij je, ook zonder de titel (depression) te lezen, gelijk ziet en voelt wat de kunstenaar wil zeggen. Het werk van Irma verbeeldt zelfs een conflict uit de actualiteit, namelijk de aanslag in Parijs. Hoewel er nergens bloed te zien is, geven alle rennende figuren een goed beeld van de gebeurtenis.

Ik vind het leuk dat ik de kunstwerken en de makers erachter stukje bij beetje begin te leren kennen.

De tentoonstelling is te zien van 28 april t/m 16 juni 2024 in Slot Zeist, Zinzendorflaan 1, Zeist, open di-zo 10-17 uur