Het nadeel van werken met stof
Zuchtend kijk ik naast me. Op de hoek van mijn eettafel (en leef-tafel) staat een houten bak. In de bak leg ik alle dingen die in elkaar genaaid moeten worden. Er zit een kop op, een blauw stuk stof hangt over de kranten en een bruin element heeft steun gevonden op de tissuedoos. Ik zie daar nog voor heel wat uurtjes naaiwerk liggen…
Dat bakje lijkt nooit leeg te raken. Het gaat veel sneller om bij elkaar te componeren hoe ik iets in elkaar zou willen naaien dan om het ook daadwerkelijk vast te naaien. Sinds ik door heb dat het interessanter wordt als ik genaaide werken weer door knip of scheur om ze dan weer opnieuw aan elkaar te naaien, denk ik nog sneller: ‘nu eerst maar even vastzetten.’ Vastgenaaid betekent niet meer ‘klaar, maar ‘uitgangspunt voor een volgende ronde’. Een ondergrond waar al iets van mezelf op of aan zit, geeft al meer authenticiteit.
Ik naai graag met de hand. Aan de ene kant omdat ik erg houd van de look and feel van handgemaakte steken. Ze lijken veel meer mijn persoonlijkheid te reflecteren én vormen mooie ritmes. Aan de andere kant KAN je sommige dingen ook niet op de machine doen en gaat het sneller met de hand. Ik naai bijvoorbeeld stof om een schuimblok. Daar zitten dan naden in, waar je met de machine niet bij kan.
Met de hand naaien gaat langzaam. Dat is het eerste probleem. Ik weet, dit kan ook mindfull werken, maar als ik de druk van dat houten bakje voel, dan is het naaien toch wat minder relaxing. EN: ik kan niet urenlang naaien. Dan krijg ik pijn in mijn nek, schouder en hand (problemen die zeer veel voorkwamen bij de ouderwetse naaisters van vroeger).
Als ik me over dit ‘probleempje’ in mijn proces beklaag bij anderen dan gaan ze altijd zo lekker met je meedenken. Een veel aangedragen oplossing is dan: ‘Waarom doe je niet meer op je naaimachine.’ Dan antwoord ik wat hierboven al staat. Eerlijk is eerlijk: ik weet waarschijnlijk nog niet een kwart van wat ik met mijn naaimachine zou kunnen doen. Daar zou ik wat aan kunnen doen. Maar dat vind ik dan weer gedoe en tijdrovend en ja, ik vind met de hand genaaid toch mooier
Maar misschien heeft het zin om over mijn eigen ontwerpen na te denken. Ik zou soms de eerste versie ook wel met de machine kunnen naaien. Er kan een samenspel van naaimachine en handsteken kunnen ontstaan. Het hoeft ook niet altijd op dezelfde manier. Misschien kan ik meer zoeken naar manieren om de naaimachine in te brengen in mijn proces.
Een andere optie zou kunnen zijn: strenger selecteren wat er in het bakje terecht komt. Misschien heeft het ene naaiproject wel meer kans om uit te groeien dan het andere? Dan zou ik daar dan ook meer prioriteit aan kunnen geven. Ik kan ook bijvoorbeeld maximaal drie projecten beneden leggen. Anderen moeten dan maar in het atelier wachten. Dan zet ik daar ook een bak neer.
Ik zal erover nadenken. Maar nu ga ik eerst stoppen met bloggen en een stukje naaien… met de hand 😉
