Girls with Guns,  inspiratie,  olieverf,  schilderen,  stof

Girls with Guns – het ontstaan van een idee

Het begon met een foto van een actrice – ik denk uit de jaren zeventig of tachtig – die blijkbaar in een Westernfilm speelt. Ze staat er heel stoer bij en heeft in beide handen een pistool. Ik gebruikte deze foto voor de challenge ‘gewoon lekker schilderen. Ik schilderde haar in donkere, beetje mannelijke kleuren (geloof ook op een donkere achtergrond) maar de pistolen maakte ik roze.

Dat contrast vond ik leuk. Het vrouwelijke figuur mannelijker maken en het pistool – dat ik blijkbaar iets voor mannen vind – juist vrouwelijker. Ik dacht: hier kan ik meer mee. In mijn hoofd ontstond er een reeks van werken die spelen met vrouwelijkheid en mannelijkheid. Je gaat nog een keer extra naar dat pistool kijken omdat het er in kleur uit springt.

Ik ging op Pinterest zoeken naar andere afbeeldingen van vrouwen met pistolen een Western setting. Het ene plaatje na het andere verscheen in mijn feed. Ik werd getroffen door verschillende foto’s van vrouwen met een geweer of een pistool die duidelijk in een studio van een fotograaf genomen zijn. Het zijn zwart-wit foto’s van rond de eeuwwisseling, rond 1900. Soms dragen de vrouwen een would be Western outfit, maar vaker nog een nette jurk. Sommigen houden het geweer een beetje onwennig vast, anderen laten vol vertrouwen hun hoofd erop rusten.

Deze foto’s vond ik erg intrigerend. Waarom zou je je op die manier willen laten vastleggen? Deze vrouwen kozen ervoor om naar de fotograaf te gaan en daar in hun nette jurk te poseren met een wapen. Wat zegt dat over die vrouwen? Wat zegt dat over hun wereldbeeld? Het wapen ziet er zo onnatuurlijk uit in de handen van een vrouw die in haar nette jurk poseert voor een geschilderd studiolandschap.

En toen…

Ik ben begonnen met het natekenen van zo’n foto. Die schetsen heb ik dan weer gebruikt om een volgende tekening te maken, die weer als beginpunt heeft gediend voor een eerste olieverf schets. Trouwens helemaal niet in het donkerblauw / donkerpaars en het wapen roze, maar juist vrouwelijke kleuren en dan de handen (in handschoenen) vergroot en het wapen ook groter en in zwart wit. Ik wilde het wapen benadrukken en laten zien dat het er eigenlijk niet bij past. Dat het wapen voor mij een vreemd element in het verhaal is.

Er zijn meer foto’s die ik wil uitwerken. Ik koop een groot spieraam waar ik een groot werk op wil maken. Het is zo groot dat ik het achter de deur parkeer. Daar ben ik nog niet aan toe. Een tweede foto die ik op dezelfde manier uitwerk, heeft me niet dezelfde kick. Is het niet de juiste foto? Moet ik de manier van uitwerken meer loslaten? Moet ik verschillende manieren uitproberen?

Het contrast tussen zachtheid en dat wapen intrigeert me. Zachtheid brengt me bij stof, bij handwerken. Die dames, die met een wapen op de foto gingen, zullen veel meer van hun tijd hebben doorgebracht met het huishouden en handwerken dan met schieten. Weer een contrast. Wat kan ik daarmee? Ik wil het schilderen combineren met stof, met borduren, met andere textiele technieken. Hoe dat weet ik nog niet precies.

Daarnaast ben ik begonnen met het luisteren naar podcasts over het Wilde Westen en de rol van vrouwen in dat proces. Ik weet nu wie Calamity Jane en Anne Oakley waren. En dat het Wilde Westen een romantisch concept is dat al heel vroeg heel populair was (en waarin geen plaats was voor het lot van de Native Americans). En ondertussen heb ik zelfs podcasts in de wacht staan over wapenbezit in Amerika en over ‘de band met je eerste wapen’…

Geweld en het gebruik van wapens staan erg ver van mij af. Ik ben meer van de school: zorg gewoon dat je problemen niet opzoekt. Moet / wil ik een brug slaan met het heden? Ook hedendaagse Amerikaanse vrouwen met wapens afbeelden? Wat wil ik daar dan mee zeggen?

Al deze vragen blijven me bezig houden. En de kiem voor Girls with guns is al van een paar maanden geleden. Daarom denk ik dat dit wel een onderwerp is waar ik nog niet klaar mee ben. Wat het uiteindelijk gaat worden, dat kan ik niet voorspellen, maar ik denk wel dat dit een idee is dat mijn aandacht langere tijd zal vasthouden.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *