Waarom zou je je werk signeren?

Ben bezig met het inlijsten en klaarmaken van de werken voor De Wijngaard. De eerste werken zitten in een lijst, als mijn vader langs komt. Hij pakt ze op en kijkt ernaar: ‘Hoe heb je ze eigenlijk gesigneerd?’. Eh… sommigen met potlood en anderen helemaal niet. Dat is misschien niet zo handig. Maar hoe dan? En zijn daar regels voor?

Heel lang heb ik eigenlijk nergens een handtekening onder gezet. Voor mij betekent een handtekening eronder zetten, dat ik trots op het eindresultaat ben, dat ik het zie als meer dan studiemateriaal, dat ik het de wereld in zou durven sturen. Mijn eerste handtekening heb ik gezet onder een landschap van Wissant. Nu ik deze werken bij elkaar ga hangen ‘in de buitenwereld’ zeg ik daarmee ook dat ze goed genoeg zijn. Dan hoort er ook een handtekening bij!

Een handtekening of signatuur op een schilderij zorgt er ook voor dat mensen in de toekomst je werk nog aan je toe kunnen schrijven. Ik heb boven een bosgezicht dat ik ooit op een veiling heb gekocht: kunstenaar onbekend, anonieme kunstenaar. Dat zou ik toch niet zo leuk vinden als dat ooit met mijn werk gebeurd. Om die reden is alleen je initialen neerzetten ook geen goed idee. Sommige mensen weten wel dat als ik ergens IV onder zet, dat staat voor ‘Ingelies Vermeulen’, maar velen zien het toch alleen als het Romeinse getal vier.

Moet een handtekening nog ergens aan voldoen?
Ik struin maar weer eens het internet af. Daar vind ik wel wat goede tips (er is zelfs een wiki-how over het signeren van schilderijen). Zorg dat je handtekening leesbaar is en zorg dat hij niet afleid van het kunstwerk. Zet je handtekening dus niet met glittergel en ook niet in koeienletters. En gebruik materiaal dat niet verbleekt (daarmee valt vulpen af). Zet je handtekening in de natte verf, dan blendt hij mooi met het werk. Ik lees dat verzamelaars dat ook prettig vinden, want vervalste handtekeningen staan over het algemeen óp en niet ín de verf.

De meeste kunstenaars zetten hun handtekening links of rechts onderaan. En dan zo’n twee a drie centimeters naar binnen, zodat de handtekening ook nog te lezen is als het werk ooit wordt ingelijst. Een andere veelgebruikte optie is op de achterkant. Als je op de voorkant van een schilderij signeert, moet het passen bij het werk en met dezelfde verf gezet worden (niet met acryl een olieverfschilderij signeren). En het ziet er niet uit als je een krabbel met pen op de verflaag zet.

Wat je ook wel ziet is dat schilders hun handtekening in het werk verwerken. Bijvoorbeeld in de rand van een schaal, op een uithangbord of ergens waar ook al andere tekst staat. Ik geloof niet dat dat iets voor mij is. En bij de werken die ik nu bij elkaar verzameld heb, past dat helemaal niet. Ik besluit bij deze om mijn schilderijen op de achterkant te signeren. Op de voorkant vind ik het te veel afleiden van het landschap, plus ze zijn allemaal al (bijna) droog. Op mijn werken op papier komt hij links of rechts. Mocht er geen plek, dan ook op de achterkant. En misschien dat ik op de achterkant nog wat over de locatie kan toevoegen.

Ik kies ervoor om mijn voor én achternaam te gebruiken. Mijn handtekening is niet leesbaar genoeg; leesbaar schrijven is voor mij sowieso een uitdaging. Ik zal dus op mijn netst moeten schrijven én een beetje klein, want ‘Ingelies Vermeulen’, dat zijn best veel letters.