Tekenen kun je leren (zeggen ze)

Het schijnt net zoiets te zijn als leren lezen of leren zwemmen: door het veel te oefenen wordt je beter. Ieder tekenboek, iedere website, iedere podcast die ik over dit onderwerp raadpleeg, vertelt me hetzelfde. Je moet het gewoon veel doen.

Niet gelijk stoppen als het resultaat er niet zo uitziet als je zou willen, maar blijven oefenen. Ik stopte toch ook niet met leren lezen toen je de lange woorden nog niet zonder haperen kon ontcijferen? Of met leren koken nadat mijn eerste zelf gekookte maaltijd was aangebrand?

10.000 uren

Dus ben ik ondertussen al bijna twee jaar bezig met gewoon maar doen. Vooral veel oefenen. Soms teken ik iets specifieks, dan weer gewoon zomaar iets wat voor mijn neus staat: mensen, gezichten, paarden, katten, bomen, planten het uitzicht uit mijn raam. Alles! Ik zie verbetering, maar ik zie ook genoeg dat ik nog meer kan/wil verbeteren.

Je hebt vast wel eens van de 10.000 uren regel gehoord. Professor Anders Ericsson deed onderzoek naar de vraag of mensen die succes hebben dat nu te danken hadden aan een aangeboren talent of aan iets anders. Hij kwam erachter dat de mensen die het meest hadden geoefend, vaak het verste kwamen. Uit dat onderzoek kwam het magische getal 10.000 uur (of te wel 10 jaar!!!) oefenen om ergens echt goed in te worden.

Geen idee of ik ooit die 10.000 uren bij elkaar getekend krijg, ik weet ook niet of dat mijn doel is. Ik ben met leren koken gestopt toen ik een fatsoenlijke maaltijd op tafel kon zetten. En met zwemmen toen ik mijn B diploma bezat.

Maar ik word gewoon super enthousiast van tekenen. Ik wil door, meer, verder, vaker. Het geeft me zowel rust als energie. Ik ga ermee slapen en ik ga ermee naar bed. Alles wat ik zie, vervormt zich in mijn hoofd tot een tekening of een schilderij.

Mijn dit blog wil ik dit plezier graag met jullie delen. Ik wil jullie laten meegenieten van mijn ontdekkingen, laten grinniken om de fouten die ik maak en laten profiteren de oplossingen die ik leer.