aquarel,  bloemen,  doen,  life

Bloemen schilderen in de lentezon

De afgelopen weken staat het afschrijven van mijn boek bovenaan mijn prioriteitenlijst. Nadat ik merkte dat acht uur per dag schrijven niet meer goede tekst oplevert dan eerder stoppen en belonen, staat het tekenen en schilderen ook weer op het menu. Ik heb precies uitgerekend wat ik per dag moet schrijven en waarna ik ook andere dingen mag doen. Wat heb ik dan de afgelopen tijd getekend of geschilderd?

Ik merk dat ik minder creatieve energie over heb na een aantal uren gefocust schrijven. Zin om een groot project op te pakken, heb ik niet.  Ik heb meer behoefte aan iets kleins. Ik kan maar één groot project tegelijk doen. Ik heb net even zitten googelen of ik kan vinden of dat bij andere mensen ook zo werkt, maar ik kan er zo snel niets over vinden. Laat me weten hoe dat bij jou werkt.

Wat goed combineert met het schrijven is bijvoorbeeld Figuary. Dat kost me ongeveer een half uur en ik hoef alleen maar de modellen na te tekenen. Materiaal heb ik ook al van te voren vastgelegd. Hetzelfde geldt voor mijn eigen challenge. Die expressieve gezichten zijn ook lekker om even tussendoor te doen. Verder ben ik wel naar schilderles geweest en een keer of twee naar De Toets. Modeltekenen met een echt model is nog leuker dan van een filmpje én daar heb je wat aanspraak.

Het fijnste is nog als ik tijd heb om er een middagje op uit te trekken. Zo ging ik zondag gezellig tekenen bij mijn tante – ik ben zeker niet de enige in mijn familie die met tekenen en schilderen aan het experimenteren is – en vanmiddag bij Erna.

Het is zulk mooi weer vandaag dat we in de tuin kunnen werken. Je zou bijna vergeten dat het pas maart is. Erna heeft buiten een lange tafel staan, waar we allebei in de zon kunnen zitten. Ze knipt een takje van de bloeiende Forsythia die we allebei twee keer naschilderen. De eerste keer met een ondertekening van potlood, de tweede keer zonder. En ondertussen zitten we lekker te kletsen en plannen te maken voor de komende tekenmiddagen.

De eerste tekening heb ik iets meer close-up gemaakt en daar ben ik best tevreden over. Misschien had ik nog wel iets meer contrasten kunnen toevoegen. Op de tweede staat de hele tak. De bloemblaadjes er direct opzetten vind ik leuk, maar het lukt me niet zo goed om diepte te krijgen. Er is een deel dat van mij af staat en dat blijft onduidelijk. Ik voeg ook een aantal lijnen toe met potlood. Dat vind ik zelf wel een leuk effect hebben.

Misschien dat ik vlak voor de deadline mezelf vervloek om de momenten dat ik in de zon bloemetjes heb zitten tekenen. Maar nu denk ik: morgen kan ik er weer tegen aan met schrijven. Het zonnetje, het schilderen en het gezelschap hebben me weer opgeladen.

One Comment

  • chris

    Toen ik vroeger nog collages etc maakte naast het schrijven merkte ik dat het een onrustige combinatie is. Op school “sprong” ik bij modeltekenen heen en weer. Zittend werken deed ik toch al nooit, meestal half staand en half leunend met de bilrand op een hoge kruk achter een tekentafel of ezel. Ook om “gepiel” te voorkomen. Ging ik na de academie na mijn atelieractiviteiten zittend schrijven (op een andere verdieping) dan voelde ik de stil gezette energie in mijn lichaam. Misschien dat ik nu met verzamelen van (beeld)informatie om me heen, internet en kleine notitie/schetsblaadjes en de computer een guldenweg heb gevonden,

Laat een antwoord achter aan chris Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *